آتش و عشق

هر کس به خانمانی دارد مهربانی من مهربان ندارم نامهربان من کو

آتش و عشق

هر کس به خانمانی دارد مهربانی من مهربان ندارم نامهربان من کو

در گذرگاه زمان خیمه شبازی دهر

با همه تلخی و شیرینی خود می گزرد

عشق ها می میرند

رنگ ها رنگ دگر می گیرند

و فقط خاطه هاست

که چه شیرین و چه تلخ دست نا خورده به جا می ماند

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد