هرکس به خانمانی دارد مهربانی٬
من مهربان ندارم نامهربان من کو
ای مردمان بگویید٬ آرام جان من کو ٬
راحت فزای هرکس محنت رسان من کو
نامش همی نیارم بردن به پیش هرکس ٬
گه گه به ناز گویم سر روان من کو
در بوستان شادی هر کس گلی بچیند٬
آن گل که نشکنندش در بوستان من کو
جانان من سفر کرد با او برفت جانم
باز آمدم از ایشان پیداست آن من کو...